Góry Apuseni w Rumunii – ich nazwa może oznaczać „Góry o Zachodzie Słońca” – lub po prostu Góry Zachodnie. Po rumuńsku: Munţii Apuseni , po węgiersku: Erdélyi-középhegység. Leżą w Transylwanii. Najwyższym ich szczytem jest Bihor (po węgiersku: Nagy-Bihar), który ma 1849 metrów wysokości. Ciekawostka: w Apuseni znajduje się około 400 jaskiń!
Najbardziej w tych górach zachwyciła mnie tamtejsza ludowa architektura drewniana – zwłaszcza stodoły.
No po prostu piękne. Niby zaniedbane. Niby rozsypujące się ze starości. Po bliższym przyjrzeniu się widać, że do śmierci im daleko. Konstrukcja trzyma się mocno, a dach bywa regularnie łatany. W środku czuć zapach zwierząt i zgromadzonego siana. Latem krowy i owce pasą się w pobliżu na łące, dlatego sprawiają pozorne wrażenie porzucenia,
Chłopskie muzeum
Stodółka znajduje się na drodze między Vânătările Ponorului a Sălciua de Jos. O – tutaj —? LINK. W centrum trzeba skręcić na drogę 130, a za rzeką Aries na 104.
Oczywiście w ten charakterystyczny sposób kryto nie tylko stodoły, ale też zwykłe domy. Przykład tego możecie zobaczyć w Sălciua de Jos: LINK. Znajduje się tam Muzeum Wsi „Valer Butură”. Nazwa pochodzi od imienia profesora etnografii Valera Butury, założyciela Muzeum Chłopskiego w Cluj-Napoca.
Góry Apuseni w Rumunii – trochę bez planu
Widok ten odkryłem przypadkowo. Moim celem był wodospad w Vânătările Ponorului, chociaż nie był to jakiś cel nadrzędny. Ot, zwykłe włóczenie się po Rumunii na żywioł, trochę po omacku. Dlatego gdy na mapie w Sălciua de Jos zobaczyłem, że pod górę prowadzi ciekawa droga, stwierdziłem, że trzeba tam pojechać. Kilka zakrętów, kilka kilometrów i dotarłem na szczyt płaskowyżu. Do jaskini poszliśmy już pieszo, ponieważ w dół prowadziła już tylko ścieżka dla piechurów.
Inną stodółkę spotkałem kilkadziesiąt kilometrów dalej. Wilgoć w Cheile Râmeţului pokryła oboro-stodołę zielonym mchem. Woda była tu wszędzie, dlatego w powietrzu czuć było mikroklimat wąskiego wąwozu.
Góry Apuseni w Rumunii nie stanowią nieprzerwanego łańcucha gór, ale posiadają wiele niskich przełęczy prowadzących do Crișany i Wielkiej Niziny Węgierskiej.
Tutaj można kupić książkę mojego autorstwa o współczesnej Serbii LINK
__________________
Krótki opis: LINK
